"Het is een geweldige film": een liefdesverhaal dat gedurende 20 jaar is gefilmd en waar iedereen van houdt.

Dit liefdesverhaal, gefilmd over een periode van meer dan twintig jaar en met een ongewoon verhaal, heeft iedereen die werd meegesleept door het trage tempo en de emotionele gevoeligheid, geboeid. Ondanks de bescheiden release ontdekken steeds meer kijkers de film en erkennen ze hem als een van de meest ontroerende films van het jaar.

De visuele schoonheid, de sociaal-politieke achtergrond en de volwassenheid van de hoofdpersonen hebben het tot een onverwacht pareltje van de internationale cinema gemaakt. Dit is Adrift , de nieuwste film van de Chinese regisseur Jia Zhangke , die een intiem portret van het verstrijken van de tijd heeft vastgelegd via zijn muze en vrouw, actrice Zhao Tao.

Ver weg van de gebruikelijke schijnwerpers is dit werk opgebouwd uit archiefscènes uit eerdere films van de filmmaker, zoals Unknown Pleasures (2002) of Still Life (2006), gecombineerd met nieuw materiaal opgenomen tijdens de pandemie . Het resultaat is een liefdesverhaal dat zich over twee decennia ontvouwt, parallel aan de enorme sociale en stedelijke veranderingen die China heeft doorgemaakt.

Hoofdpersoon Qiaoqiao heeft een korte liefdesaffaire met Bin, gespeeld door Li Zhubin, voordat hij uit haar leven verdwijnt. Jaren later begint ze aan een reis door het land op zoek naar hem, te midden van de bouwwerkzaamheden aan de Drieklovendam . De film bereikt zijn hoogtepunt te midden van de wereldwijde gezondheidscrisis , wanneer de twee elkaar weer ontmoeten in een onherkenbare stad, getransformeerd door vooruitgang en getekend door isolement.

Naast de romantische inhoud fungeert Adrift als een oefening in filmisch geheugen en maatschappijkritiek. Zhangke, een van de meest invloedrijke auteurs van de hedendaagse Chinese cinema, biedt een visueel essay over liefde, ontworteling en de transformatie van zijn land. De film draait nog steeds in een aantal steden, waaronder Madrid, Burgos en Barcelona, en wint aan populariteit onder de beste films om bij te huilen en ontroerd te raken, vooral onder films die verhalen zoeken die ver verwijderd zijn van conventionele vertellingen.